Fotograaf uitgelicht: Pieter Hugo

In deze blog wordt opnieuw het werk van een fotograaf uitgelicht. In deze editie: Pieter Hugo.

Pieter Hugo is geboren in 1976 en groeide op in Kaapstad, Zuid-Afrika. Hij is een Zuid-Afrikaanse fotograaf en een van de veelbelovende talenten uit een nieuwe generatie van slimme jonge fotografen uit Afrika, waarvan het werk een licht werpt op maatschappelijke vraagstukken en stereotypen die de regio belasten. Hugo maakt voornamelijk portretten, in documentaire-achtige vorm.

Pieter Hugo. Nollywood. 

De foto's van Pieter Hugo zijn niet alleen visueel meeslepend, maar zijn ook sociaal-politiek getint. "De kracht van fotografie is inherent aan voyeurisme," zegt Hugo, "maar ik wil dat dat verlangen om te kijken confronterend wordt." Zijn focus is duidelijk gericht op Afrikaanse gemeenschappen.

De recente serie genaamd Nollywood, is gebaseerd op de bloeiende filmindustrie in Nigeria. Van Nollywood wordt gezegd dat het de derde grootste filmindustrie ter wereld is, er worden zo'n 1000 films per jaar geproduceerd en vrijgegeven op de home video markt.

Pieter Hugo. Nollywood.

Een dergelijke overvloed is mogelijk aangezien films worden gerealiseerd in omstandigheden die westerse producenten ineen zouden doen krimpen. Films worden geproduceerd en verkocht in een week tijd: er wordt met de goedkoopste apparatuur gewerkt, met heel basic scripts, de acteurs worden gecast op de dag van de shoot, en er wordt gefilmd op locaties waar "het echte leven" onderwijl gewoon doorgaat. Ondanks deze geïmproviseerde omstandigheden, blijven de Nollywood films het publiek boeien. 

Pieter Hugo. Nollywood.

Pieter Hugo heeft met een team van acteurs en crewleden de Nollywood cultuur op zijn eigen manier in kaart gebracht, met thema's die typerend zijn voor de Nollywood films en gefotografeerd alsof het op de filmset had kunnen plaatsvinden. Hiermee schept hij zijn eigen werkelijkheid, met een interpretatie van deze filmindustrie die resulteert in een serie van illusoire en verontrustende beelden.

Pieter Hugo heeft nog andere interessante series geschoten, over albino's bijvoorbeeld. Prachtige portretten van mensen die in Afrika vaak genegeerd worden. Of een serie over de verbranding van plastic en oude computers. 

Pieter Hugo. Nollywood.

Meer zien?

http://www.pieterhugo.com/

Deze serie artikelen wordt gepubliceerd door De Fotokunst Galerie:

www.fotokunstgalerie.nl

Fotograaf uitgelicht: Lewis Hine

Het Nederlands Fotomuseum presenteert van 15 september 2012 tot en met 6 januari 2013 de eerste grote overzichtstentoonstelling in Nederland van de beroemde Amerikaanse fotograaf Lewis Hine. Hine was een gepassioneerd fotograaf die met zijn foto’s het leven van mensen wilde verbeteren. Zijn foto’s van immigranten op Ellis Island, kinderarbeid en arbeiders die hoog boven New York aan het Empire State Building werkten, behoren tot de fotografische iconen van de 20ste eeuw.  

Lewis Hine, Paris Gamin, ca. 1918, © George Eastman House  

Zien?
Meer informatie via: http://www.nederlandsfotomuseum.nl

Lewis Hine, The Sky Boy, 1931, © George Eastman House

Urban Exploring (Urbex)

Ongezien een verlaten ruimte binnendringen om het verval en de achtergelaten leegte vast te leggen. Een spannende hobby die sterk in opkomst is. Urban Exploring (urbex) had oorspronkelijk niets te maken met fotografie. Mensen zwierven voor de kick door verlaten en bouwvallige panden. Door de opkomst en het gemak van digitale camera’s werden deze omzwervingen vastgelegd. Fotografen werden aangetrokken door de rauwe schoonheid van de beelden en zodoende werden de eerste fotografen ook Urban Explorers.

Plekken die bij Urban Explorers geliefd zijn, zijn bijvoorbeeld verlaten oude fabriekspanden, maar vaak ook voormalige ziekenhuizen, scholen, kantoorgebouwen of gestichten. Kastelen en kerken zijn ook zeer geliefd. Vaak bespoten met graffiti.

Beeld: MartintB, urban explorer (bron: http://www.martintb.nl/home/)

Het is een sport voor de Urban Explorers om een urbex locatie te vinden en de gouden regel is veelal ook bekend:  geef niet zomaar adressen weg van een locatie. Dit met name om de urbex locatie te beschermen tegen koperdieven en vandalen.

Nathalie Snoeijen is zo’n Urban Explorer. Van 1 november 2012 tot 1 maart 2013 exposeert zij online in De Fotokunst Galerie met de tentoonstelling ‘De schoonheid van toen’.  “Omdat ik altijd erg nieuwsgierig ben naar het onbekende is Urban Exploring een paar jaar geleden op mijn pad gekomen door wat tips van fotovrienden”, vertelt Nathalie. “ Het geeft ook een kick om ergens ongezien naar binnen te kruipen en zodra je binnen bent is het geweldig om zo’n pand van binnen te onderzoeken en mooie foto’s van de aanwezige spullen en ruimtes te maken. Regel is om niets mee te nemen of te vernielen, wat helaas toch te vaak gebeurd door graffitispuiters, koperdieven of krakers.”

Beeld: Nathalie Snoeijen, uit de expositie 'De schoonheid van toen'. 

Het motto van een Urbexer is dan ook: “leave nothing but footprints, take nothing but pictures”. De meeste Urban Explorers houden zich hier ook aan. Ook proberen de meeste explorers geen wetten te overtreden anders dan het zich begeven op terreinen waar zij geen toegang toe hebben, volgens velen een "misdrijf zonder slachtoffers".

Niet alle Urban Explorers zijn blij met de ontdekking van deze hobby door amateurfotografen. Het wordt steeds drukker op de bekende urbexlocaties en er zijn steeds meer mensen die toch hun sporen nalaten, waardoor de magie van de locaties verloren gaat.

Urbex fotografie. (Bron: http://www.verbodentoegang.eu/thechapel/)

Benieuwd naar Urban Exploring?

Bezoek vanaf 1 november de expositie van Nathalie Snoeijen in de tijdelijke expositieruimte op www.fotokunstgalerie.nl

Of kijk hier naar een kort filmpje van een aantal Urban Explorers:

De schoonheid van toen

Vooraankondiging Expositie Nathalie Snoeijen

-Expositie en verkoop-

Van 1 november 2012 tot 1 maart 2013 exposeert De Fotokunst Galerie het werk van Nathalie Snoeijen.  De expositie ‘De schoonheid van toen’ laat prachtige foto’s zien van verlaten locaties. Nathalie Snoeijen is een zogenaamde urbex fotograaf. Onder het mom: “leave nothing but footprints, take nothing but pictures”, bezoekt zij gebouwen, die niet meer voor publiek toegankelijk zijn.

“Ik bezoek graag verlaten gebouwen”, vertelt Nathalie hierover, “voel me thuis op nostalgische locaties en ben geïnteresseerd in oude spullen. Omdat ik nieuwsgierig ben naar het verleden vind ik het erg leuk en spannend om ergens naar binnen te gaan of oude dingen tegen te komen waarbij ik de sfeer van vroegere tijden weer kan proeven”.

Foto: Nathalie Snoeijen

De foto’s van Nathalie Snoeijen brengen vervlogen tijden heel dichtbij en zijn een lust om naar te kijken. Het fotograferen is overigens niet geheel zonder gevaar. “Het kan soms erg bouwvallig zijn en het gevaar van ergens doorheen zakken is dan ook best groot. In oude panden werd ook altijd veel asbest gebruikt wat je ook in gedachten moet houden wanneer je ergens binnentreedt. Je weet nooit wat je aantreft. Waakhonden of bewaking.” Daarom gaat Nathalie nooit alleen op pad.

Nieuwsgierig? De foto’s van Nathalie Snoeijen zijn vanaf 1 november 2012 te zien en te koop op canvas, in de tijdelijke expositieruimte van De Fotokunst Galerie.

De Fotokunst Galerie

www.fotokunstgalerie.nl

Fotograaf uitgelicht: Loretta Lux

In deze fotografie blog zijn al heel wat interessante fotografen voorbij gekomen, en Loretta Lux mag zeker niet ontbreken in de collectie artikelen.

Beeld: Loretta Lux

Loretta Lux is niet alleen fotograaf, maar beheerst ook de kunst van fotobewerking. Via haar computer heeft ze de volledige controle over het eindbeeld dat ze in gedachten heeft. Haar foto's zijn enorm gestileerd, precies zo geënsceneerd en bewerkt als zij voor ogen heeft. Het resultaat: schilderachtige beelden, droomachtig en tegelijkertijd bijna klinisch.  

Beeld: Loretta Lux

Als je snel kijkt, zou je bijna denken dat het gaat om een realistisch olieverf schilderij. In tweede instantie zie je dat ze haar foto's van begin tot eind heeft geregisseerd. In interviews met Loretta legt ze uit dat ze haar modellen laat poseren zoals zij voorwerp of detail dat af kan leiden van de kinderen, poetst ze weg. Vervolgens geeft ze de foto haar typische Loretta handtekening. De kleuren kalkachtig, als van poeder en het licht diffuus. 

Beeld: Loretta Lux

Meer zien van haar werk? Kijk dan eens rond op de website van Loretta Lux. 

Dit artikel is mogelijk gemaakt door De Fotokunst Galerie. 

Architectuurfotografie

Architectuurfoto Peter van Mierlo

Architectuurfotografie biedt veel mogelijkheden voor fotografen die op zoek zijn naar abstracte vormen of een mooi lijnenspel. Maar er zijn ook veel historische binnensteden met grachtenpanden, kerken en historische stadhuizen die de moeite van het vastleggen waard zijn.

Denk met het fotograferen van architectuur trouwens niet dat het hele gebouw er altijd per sé op moet, juist in de architectuur kun je uitstekend op zoek naar kleine details en deze met een telelens zo uitvergroten dat je toch de sfeer en karakter van het gebouw vangt.

Architectuurfoto Peter van Mierlo

Van 1 oktober 2012 t/m 31 januari 2013 exposeert De Fotokunst Galerie een expositie die veelal bestaat uit architectuurfotografie. De expositie ‘Ruimte voor Rust’ , met werk van Peter van Mierlo kenmerkt zich door het indrukwekkende lijnenspel in de foto’s en abstracte composities. 

“Belangrijk voor mij is de compositie waar een bepaalde rust van uitgaat”, aldus Peter van Mierlo, fotograaf. “Het boeiende aan fotograferen vind ik steeds weer dat je een bepaald aspect van het geheel zodanig kunt uitlichten en stilzetten dat het een geheel eigen dimensie gaat krijgen. Ik kan zelf vol verwondering kijken naar het nieuwe beeld dat zo ontstaat.”

De foto’s van Peter van Mierlo zijn vanaf 1 oktober 2012 te zien en te koop op canvas, in de tijdelijke expositieruimte van De Fotokunst Galerie.

Fotografie in het theater

Wellicht ken je Hans Aarsman als fotograaf, of van zijn wekelijkse rubriek in de Volkskrant. Dit seizoen staat hij in het theater met de voorstelling 'De Aarsman Projectie'. Een voorstelling waarin fotografie een belangrijke inneemt.

Aarsman kan, net als iedere echte goede fotograaf, heel goed kijken. En wat nog veel beter is voor ons - hij kan ook goed formuleren, en je zo door zijn ogen mee laten kijken. (...) Er gebeurt overigens iets opmerkelijks als je al die foto's bekijkt en het commentaar van Hans Aarsman er bij leest. Je zou verwachten dat die foto's aan magie zouden verliezen, maar dat is juist niet zo, ze winnen er juist bij. (Bron: Moors Magazine)

In de theatershow leert Aarsman je niet alleen kijken, ook wordt door zijn blik het zwaarste verdriet draaglijk. Het is machtig om te ervaren hoe de foto’s tot Aarsman spreken en hoe hij zijn verwondering met ons deelt.’ (Vrij Nederland) 

Hans Aarsman. Foto: Claudia Sola

Met De Aarsman Projectie maakt Hans Aarsman zijn eerste theaterprogramma. Een bijzondere en geestige avond die het midden houdt tussen een lezing en een conference. Met als leidraad de foto’s waarmee hij ons langs een nieuwe wereld voert. Een wereld die we allang zouden kunnen kennen, als we eens wat beter om ons heen zouden kijken. Of, zoals Ronald Giphart zei: ‘Hij ziet details die zonder zijn blik verborgen bleven, legt verbanden die anders niet worden gelegd, stelt onverwachte vragen en trekt bijzondere conclusies’. De Aarsman Projectie, een college in kijken.
 

In september 2011 ontving Aarsman De Hendrik de Vriesprijs van Groningen. Deze oeuvreprijs reikt de gemeente uit aan een Nederlandse kunstenaar, waarvan het werk als disciplineoverschrijdend, vernieuwend en toonaangevend wordt gezien. 

Benieuwd naar De Aarsman Projectie?

Kijk hier voor de speellijst. O.a. te zien in Den Haag (Diligentia) op woensdag 17 oktober.

Dit bericht werd geplaatst door De Fotokunst Galerie. www.fotokunstgalerie.nl

Fotograaf uitgelicht: Hendrik Kerstens

Hendrik Kerstens fotografeert zijn dochter Paula al meer dan 17 jaar. Van alle portretten die Kerstens van zijn dochter maakt geeft hij een exemplaar aan haar en aan de collectie van de Universiteit Leiden. Deze portretten zijn in Nederland al te zien geweest in het Fotomuseum in Den Haag, maar inmiddels zijn de foto’s ook internationaal zeer geliefd.

Het is een hele bijzondere serie van portretfoto’s geworden. Steeds zien we Paula maar telkens als een ander. Mooi verstild, uitgelicht, klassiek en sober vastgelegd. Daarbij verwijst hij met zijn clair-obscur composities naar de oude schilderkunst. En ook zijn lichtgebruik, waardoor de materialen op een bijzondere manier zichtbaar worden, doet denken aan de schilderijen van Johannes Vermeer (1632-1675).

Het valt je pas na een poosje op dat er vaak iets wordt uitgehaald met het hoofdeksel. Plastic zakjes, Hema haarnetjes, rollen wc-papier vervlochten in het haar of zoals hier een linnen servet. Het is een grappige knipoog bij de ernst van de foto’s. 

Wil je de hele serie foto's zien? Kijk dan eens op de website van Hendrik Kerstens. Deze is hier te bezoeken. 

Dit artikel werd geplaatst door De Fotokunst Galerie, kunsthandel en platform voor exposities. 

Tip basisfotografie: licht en contrasten

Het soort licht bepaalt voor een groot deel het resultaat van een foto. Als de zon schijnt krijgen de foto’s heldere kleuren en door de schaduwen dramatische contrasten. Contrasten zijn tegenstellingen van licht en schaduw; donkere partijen en lichte vlakken in het beeld. Als het een bewolkte dag is, zijn de kleuren veel zachter en is er nauwelijks schaduw.

In de ochtend is het licht kouder dan in de avond. In de avond is het licht warmer. Het oordeel van deze uren in de schemering is dat het licht laag staat en daardoor veel zachter is. Ook zijn er dan door de stand van de zon meer schaduwen die het beeld toch contrasten geven. Deze tijden worden daarom ook wel de gouden uren genoemd.

Met een reflectiescherm kun je het licht beïnvloeden. 

In de middag daarentegen staat de zon hoog aan de hemel. Dit geeft korte schaduwen en hard licht. Vooral in de tropen is dit heel opvallend. In Nederland hebben we vaak wolken voor de zon die het licht verspreiden en het beeld daardoor zachter maken. Verspreid licht zorgt ervoor dat we minder duidelijke schaduwpartijen hebben, wat voordelig is voor portretfotografie. Het nadeel van minder schaduwen is dat je dieptewerking verliest. Dat maakt het beeld soms platter en saaier. Weinig schaduwen geven een gezicht een zachte uitstralingen, schaduwen kunnen een foto diepte, of zelfs een dramatisch effect geven. Je kunt hier per onderwerp mee variëren.

We kunnen het bestaande licht in de foto beïnvloeden met een reflectiescherm. Zo’n scherm kan het licht terugkaatsen naar het onderwerp. Je hebt er alleen een paar extra handen voor nodig (of een statief). Je richt het scherm simpelweg op het onderwerp en door het reflecteren van het licht op het scherm verlicht je het onderwerp extra.

Anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp
(1632) Rembrandt van Rijn. 

Eén van de manieren om de aandacht ergens op te vestigen is het onderwerp in de spotlights te zetten. Het is dan fel verlicht, terwijl de rest in de schaduw blijft. Dit heet in de kunst ook wel ‘clair-obscur’ (Frans voor licht en donker). Hoewel deze term ook in de fotografie gebruikt wordt om sterke licht-donker contrasten aan te duiden, is de term vooral bekend uit de schilder kunst. De schilder Caravaggio (1573-1610) maakte clair-obscur tot zijn handelsmerk. Rembrandt van Rijn (1606-1669) maakte ook gebruik van clair-obscur. Hij vestigde aandacht op hoofd en handen door ze te laten baden in licht. Dit leidde tot levendige scènes vol dramatiek.

Paula, gefotografeerd door Hendrik Kerstens.

Fotograaf Hendrik Kerstens (Den Haag, 1956) fotografeert zijn dochter Paula al 17 jaar. Daarbij verwijst hij met zijn clair-obscur composities naar de oude schilderkunst. 

Houd deze blog in de gaten voor een portret van deze fotograaf!

Dit artikel werd geplaatst door De Fotokunst Galerie

Kunstenaar uitgelicht: Joseph Klibansky

Laatst publiceerden we een artikel over collage-kunst. Joseph Klibansky (Kaapstad, 1984) tilt de collage-kunst tot het hoogste niveau. 

PROTECT WHAT WE HAVE 2. Joseph klibansky.

Joseph Klibansky groeit op in een creatief, internationaal georiënteerd milieu. In zijn tienerjaren raakt hij gefascineerd door de mogelijkheden van computerkunst en digitale beeldbewerking. Honderden beelden fuseert hij tot krachtige composities, die worden verrijkt met computer kunst en verschillende verf technieken. De jonge kunstenaar ontwikkelt als gauw een eigen kenmerkende stijl die kunstgaleries en verzamelaars over de hele wereld fascineert: vernieuwende creaties met felle kleuren. ‘Als je het werk ziet krijg je direct een positieve vibe’, zegt hij daarover. 

SPACIOUS CITY. JOSEPH KLIBANSKY.

De 27-jarige Bussumer werkte eerder al samen met Armin van Buuren en ontwierp een cover voor een album van hem. Zijn kunstwerken zijn een combinatie van foto’s, computer en verftechnieken, verrijkt met een 3d-liquid glass, een vloeibaar kunsthars dat het kunstwerk diepte en kleurintensiteit geeft. “Ik bezoek een stad of land en maak dan alleen maar foto’s, foto’s en foto’s. Vervolgens selecteer ik allemaal foto’s of delen daarvan en voeg ze samen. Een kunstwerk bestaat vervolgens uit vier-, vijf- of zeshonderd lagen. Daar schilder ik dan overheen. Op die manier probeer ik een dynamische wereld of stad te creëren.”

Detail uit 'High Flyers' van  Joseph Klibansky

Het kunstwerk 'High Flyers' van Joseph Klibansky is in 2011 van eigenaar verwisseld voor een bedrag van 34.350 euro. Nooit eerder is zoveel betaald voor het werk van een jonge, nog levende kunstenaar. Damien Hirst, de Britse (levende) kunstenaar behaalde 'pas' op zijn 31e een vergelijkbaar resultaat.

Meer werk zien van deze bijzondere kunstenaar?

Kijk dan hier: http://www.josephklibansky.com


Dit artikel werd geplaatst door De Fotokunst Galerie.

Vooraankondiging Expositie 'Ruimte voor Rust'

Van 1 oktober 2012 t/m 31 januari 2013 exposeert De Fotokunst Galerie het werk van Peter van Mierlo.  De expositie ‘Ruimte voor Rust’ kenmerkt zich door het indrukwekkende lijnenspel in de foto’s en abstracte composities. 

“Belangrijk voor mij is de compositie waar een bepaalde rust van uitgaat”, aldus Peter van Mierlo, fotograaf. “Het boeiende aan fotograferen vind ik steeds weer dat je een bepaald aspect van het geheel zodanig kunt uitlichten en stilzetten dat het een geheel eigen dimensie gaat krijgen. Ik kan zelf vol verwondering kijken naar het nieuwe beeld dat zo ontstaat.”

De foto’s van Peter van Mierlo zijn vanaf 1 oktober 2012 te zien en te koop op canvas, in de tijdelijke expositieruimte van De Fotokunst Galerie.

De Fotokunst Galerie

www.fotokunstgalerie.nl

Kunst van de dag: collages

My Cup of Tea.
Uit de collectie Fotokunst van www.fotokunstgalerie.nl

Een collage is oorspronkelijk een kunstvorm die gebruikmaakt van uitgeknipte stukken papier, die op steviger papier of op schildersdoek geplakt zijn. De gebruikte materialen kunnen zijn knipsels uit kranten (tekst, foto's, advertenties), of foto's, tekeningen, gescheurde stukjes van een mislukte aquarel, etc. Het woord collage komt uit het Frans, van het werkwoord coller, waar het plakken of kleven betekent. In het computertijdperk wordt papier vervangen door geknipte en geplakte delen van afbeeldingen. De woorden knippen en plakken worden nog steeds gebruikt, alsof het met schaar en lijmkwast gebeurt. Het resultaat kan een digitale collage genoemd worden.

Up in The Air. Uit de collectie Fotokunst van www.fotokunstgalerie.nl

T-Birds. Uit de collectie Fotokunst van www.fotokunstgalerie.nl 

De Fotokunst Galerie heeft haar collectie uitgebreid met een aantal college kunstwerken. Het zijn allemaal collage's met een knipoog. Deze werken zijn vanaf nu te zien én te koop in de collectie 'Fotokunst'.  

Air Balloons. Uit de collectie 'Fotokunst' van
www.fotokunstgalerie.nl 

Fotograaf uitgelicht: Joyce Tenneson

Joyce Tenneson is een van de meest gerespecteerde, invloedrijke fotografen te wereld, en is in staat de meest interessante portetten te schieten van het menselijk karakter.  

Uit de serie Transformations. Joyce Tenneson.

Tenneson's werk was te zien in meer dan 150 tentoonstellingen over de hele wereld, en maakt deel uit van tal van particuliere en museale collecties. Haar foto's zijn verschenen op talloze covers voor tijdschriften zoals: Time, Life, Entertainment Weekly, Newsweek, Premiere, Esquire en The New York Times Magazine. Ze is een veelgevraagd portretfotograaf met klanten in Europa, Japan en de Verenigde Staten.

De portretten van Joyce Tenneson zijn zo bijzonder omdat ze zoveel verder gaan dan alleen een gelijkende opname van haar onderwerp. Ze brengt mensen tot leven, schept een verhaal. Het resultaat: geen gewone portretten, maar tekenachtige schilderingen door het creatieve gebruik van licht en dubbelopnames. 

Uit de serie Transformations. Joyce Tenneson.

De foto’s van Joyce Tenneson blijven intrigeren, je  kunt ernaar blijven kijken. Tenneson zegt zelf over haar werk: "Ik wil anderen aspecten van zichzelf laten zien en laten vieren die voor henzelf meestal verborgen  blijven. Mijn camera is een getuige, hij houdt mijn onderwerpen een spiegel voor die ze hun eigen essentie helpt te voelen”.

Tenneson portretteert niet alleen mensen, ze heeft ook prachtige foto's gemaakt van bloemen, in de series 'Intimacy' en 'Flower portraits'. Het is knap dat in haar foto's bloemen net zoveel bezieling en karakter krijgen als de mensen die ze portretteert. 

Uit de serie Transformations. Joyce Tenneson.

Joyce Tenneson maakt nog steeds portretten van mensen in haar studio in New York. Maar: dat is niet voor iedereen weggelegd. Een sessie met Joyce Tenneson begint vanaf $10.000!

Meer werk zien van Joyce Tenneson? Kijk op www.tenneson.com

Dit artikel werd geplaatst door De Fotokunst Galerie.

Tip basisfotografie: macrofotografie, hoe doe je dat?

Van 1 september tot en met 31 december exposeert Irene Lommers met de serie ‘Living Water’ in De Fotokunst Galerie. Prachtige macrofoto’s met als thema water.

Wil jij ook de wereld van de macrofotografie betreden? Lees dan onze tips!

Uit de serie 'Living Water' door Irene Lommers

Klein, eenvoudig en mooi is de essentie van macrofotografie. Vaak zijn het close-ups van planten, bloemen, dieren en kleine insecten, die hun schoonheid en fijnheid laten zien.  

Maar macrofotografie is niet per definitie natuurfotografie. Alles wat je van dichtbij fotografeert kan onder de term macrofotografie vallen. Dit kan dus ook een sleutel zijn, een paperclip, of een close-up van een patroon.

Door in te zoomen op onthul je mooie patronen en texturen die je met het blote oog niet zo gemakkelijk opmerkt. Dankzij een macrofoto zie je ineens de zachtheid en teerheid van bloemen en de sprekende ogen aan stekelige tentakels van een insect. Met macrofotografie zoom je in op de wereld van kleine onderwerpen.

Speciale lens?

Er zijn lenzen beschikbaar die veel gebruikt worden voor macrofotografie, maar als je deze niet hebt, laat je dit niet weerhouden om aan macrofotografie te beginnen. De meeste camera’s hebben een macromodus. Deze modus zorgt vervolgens voor de vereiste instellingen.

Kijk om je heen

Een onderwerp voor macrofotografie is niet lastig te vinden. Ga eens de tuin in, daar wemelt het van de onderwerpen. Of trek een laatje open en zoom in op alledaagse kleine voorwerpen. De keuze aan onderwerpen is eindeloos. Wanneer je een levend onderwerp benadert, doe dit dat rustig. Dieren zijn zo weer verdwenen!

Kies je achtergrond

De aandacht moet uitgaan naar je onderwerp, niet naar de omgeving. Vaak is een rustige achtergrond daarom mooier. Hoewel bij macrofotografie de achtergrond altijd onscherp wordt, heb je vaak het mooiste effect wanneer de bestaande achtergrond rustig is. Een tip is om met bijna dichtgeknepen ogen naar je achtergrond te kijken. Dan krijg je al een aardig beeld. Soms kan een klein stapje opzij al een wereld van verschil uitmaken!

Uit de serie 'Living Water' door Irene Lommers

Diafragma en scherptediepte

Bij macrofotografie zit je zo dicht op je onderwerp dat je scherptediepte eigenlijk altijd heel klein is. Het is daarom nodig om een klein diafragma (hoog getal) te gebruiken. f/11 of hoger is vaak noodzakelijk om voldoende scherptediepte te krijgen. Anders is de scherptediepte zo klein dat je onderwerp al snel onvoldoende scherp is (of door een minimale beweging onscherp wordt).

Let bij het gebruik van zulke kleine diafragma's wel op je sluitertijd. Als je kiest voor de A of Av stand van je camera, zoekt de camera zelf de beste sluitertijd. Als de sluitertijd langer is, zul je met een statief moeten werken. Met stilstaande onderwerpen is dit geen probleem, zodra de onderwerpen beweeglijk zijn, is het wenselijk om een kortere sluitertijd te hanteren.

Flitsen

Ook het gebruik van een flitser kan helpen. Door de kleine diagfragma's heb je al snel een tekort aan licht. Waardoor het niet mogelijk is een korte sluitertijd te hanteren. Je kunt dit oplossen door te flitsen, daarmee creëer je extra scherptediepte. In de meeste gevallen is het flitslicht direct vanaf je camera niet ideaal; het maakt de foto plat. Door een stukje wit papier voor je flitser te plakken, kun je dit voorkomen. Je creëert zo diffuus licht. 

Met een eenvoudig kabeltje kun je een flitser ook los van je camera gebruiken en daarmee het licht van boven, of opzij laten komen. Dat levert vaak een mooier beeld op. Nadeel is dat je de flitser vaak vast moet houden, wat na een tijdje vermoeide armen op kan leveren. 

Een alternatief, dat ook vaak bij macrofotografie wordt gebruikt is een ringflitser. Deze wordt om de lens geplaatst en is daardoor iets gemakkelijker in gebruik. Nadeel kan zijn dat je de reflectie van de ringen duidelijk ziet in de ogen, in waterdruppels etc…

De belangrijkste tip is: DOEN!

Door veel te oefenen krijg je het vanzelf onder de knie. Laat je nu alvast inspireren door de foto’s van Irene Lommers. Dan krijg je zeker zin om zelf aan de slag te gaan!

Deze tips zijn afkomstig van De Fotokunst Galerie (www.fotokunstgalerie.nl)